بيژن نامدار زنگنه از افتضاح بودن طرح پالايشگاه ستاره خليج فارس سخن مي‌گويد در حالي که کارنامه خودش داراي ابهامات بسياري است و با روي کار آمدن او صنعت پالايشگاه سازي تعطيل و زمينه تحريم بنزيني ايران فراهم شد.
به گزارش شبکه اطلاع رساني راه دانا؛ بيژن نامدار زنگنه وزير نفت روز گذشته در مراسم افتتاح يکي از پروژه هاي حوزه انرژي حملات تندي به منتقدان وزارت نفت داشت.
بخشي از اظهارات وزير نفت به شرح زير است:
* دولت کارهاي بزرگي در زمينه پالايش و صادرات فرآورده‌هاي نفتي انجام داده، در ابتداي سال ۹۲ ظرفيت پالايشي ما ۱.۸ ميليون بشکه در روز بود و الان به بالاي ۲.۲ ميليون بشکه در روز رسيده است.
* توليد بنزين در طول دولت يازدهم و دوازدهم از روزانه ۵۰ ميليون ليتر به ۱۰۷ ميليون ليتر و توليد گازوئيل از روزانه ۹۴ ميليون ليتر به ۱۱۳ ميليون ليتر رسيده است.
* واحدهاي فرآيندي پالايشگاه ستاره خليج فارس در ابتداي دولت يازدهم ۴۰ درصد پيشرفت فيزيکي داشته است.
* يکي از طرح‌هايي که بايد به عنوان يک نمونه اغتشاشات مديريتي در دانشگاه‌ها تدريس شود طرح پالايشگاه ستاره خليج‌فارس است که تحويل دولت يازدهم شد.
* بنده بدتر از طرح ستاره خليج‌فارس در عمرم نديدم، زيرا اين طرح تا حدي مغشوش بود که فقط به درد تدريس در دانشگاه‌ها مي‌خورد که مبادا اين کار دوباره تکرار شود.
بيژن زنگنه از پس از ۹ سال تصدي وزارت نيرو (از سال ۶۷ تا ۷۶) با روي کار آمدن دولت اصلاحات پست وزارت نفت را بر عهده گرفت و تا سال ۸۴ وزير نفت ايران بود و دوباره با سرکار آمدن دولت تدبير و اميد دوباره به ساختمان وزارت نفت برگشت.
او حدود ۹ سال وزير نيرو و ۱۶ سال وزير نفت بوده کشور بود و از روزي که به ساختمان وزارت نفت کوچ کرد، صنعت پالايشي کشور هم دچار رکود شد و در مدت وزارتش حتي کلنگ ساخت يک پالايشگاه را هم بر زمين نزد و آخرين پلايشگاه نيز پلايشگاه بندرعباس بود که در سال ۷۶ مورد بهرهبرداري قرار گرفت و احداث مابقي پالايشگاه‌هاي کشور هم قبل از سال ۷۶ بوده و تنها پالايشگاهي که طي دو دهه گذشته در کشور ساخته شده، پالايشگاه ستاره خليج فارس است.
براساس اين گزارش با روي کار آمدن زنگنه روند پالايشگاه‌سازي در کشور را متوقف شد و او با وقاحت تمام زحمات قرارگاه سازندگي خاتم‌الانبيا و عملکرد دولت‌هاي نهم و دهم را در حوزه ساخت پالايشگاه زير سوال مي‌برد و قصد دارد آن با به نام خود بزند و افتخارش خام فروشي نفت است.
زنگنه که در سال ۸۷ گفته بود ساخت پالايشگاه صرفه اقتصادي ندارد حالا مي‌گويد بدتر از طرح پالايشگاه ستاره خليج فارس در عمرم نديدم؛ و مدعي است که او پالايشگاه ستاره خليج فارس را اصلاح و ساخته است.
او امروز مي‌گويد در دورانش توليد از روزانه ۵۰ ميليون ليتر به ۱۰۷ ميليون ليتر رسيده است و صادرات فراورده‌هاي نفتي را افتخار خود مي‌داند اما بايد پاسخ دهد که چگونه ممکن است کسي که احداث پالايشگاه را بيهوده دانسته و اعتقادي به توليد بنزين در داخل کشور نداشت، اکنون توليدي بنزين را از ۵۰ ميليون ليتر به ۱۰۷ ميليون ليتر رسانده است.
ريچارد نفيو، طراح تحريم‌هاي ايران در کتاب هنر تحريم‌ها مي‌نويسد: در سال‌هاي ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ خرد جمعي در واشنگتن ايجاب مي‌کرد که اعمال تحريم‌ها بر واردات بنزين ايران و ساير محصولات نفتي و بنزيني مي‌تواند دولت ايران را از پاي در مي‌آورد.
نفيو تأکيد مي‌کند که در جولاي ۲۰۱۰ اين تحريم تبديل به قانون شد اما چه اتفاقي افتاد؟! ايران به جاي آنکه بلافاصله امتياز بدهد، پالايشگاه‌هاي خود را بازطراحي کرد تا نياز بنزين داخلي را تأمين کند و ايران توانست از اين فشار عبور کند و واردات بنزين را به شدت کاهش دهد.
حالا آقاي زنگنه که زماني نگاهش باعث شد ايران در معرض تحريم بنزين قرار گيرد واين اتفاق رخ داد از بد بود طرح پالايشگاه ستاره خليج فارس که نگيني در صنعت نفت کشور و پلايشگاهي کشور است، سخن مي‌گويد؛ او آنقدر حافظه‌اش ضعيف شده که يادش رفته است طرح توسعه پلايشگاه‌هاي کشور در دولت‌هاي نهم و دهم برنامه ريزي و اجرا شد و قصد دارد با اين سخنان کارنامه هيچ خودش را خوب نشان دهد.
آقاي زنگنه بايد پاسخ دهند که اگر طرح ساخت پلايشگاه ستاره خليخ فارس بدتر بود، خودش منجي احداث کدام پالايشگاه در کشور بوده آن هم با ۱۶ سال وزارت نفت که حتي در زماني ما تحريم نبوديم؛ شايد تنها افتخار او فروش نفت يا همان خام فروشي بود؛ آقاي زنگنه که خود را ژنرال مي‌داند خوب است کارنامه داراي ابهام خود را توضيح دهد؛ اما ظاهرا ديگران (خارج) فخر اوست و مرغ همسايه برايش غاز است.
بايد گفت هر آنچه امروز در صنعت نفت افتتاح مي‌شود، متعلق به گذشته است و زنگنه نقشي در آنها ندارد! و به قول کارشاسي او محض رضاي خدا حتي يک پالايشگاه هم نساخت